Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Ιστορίες της μαύρης λιμουζίνας...


Η μαύρη λιμουζίνα του καλοσυνάτου, καλοστεκούμενου και καλοντυμένου κυρίου κατέβαινε αργά και βασανιστικά τις στροφές τις Καπριάτσας το φθινοπωρινό ξημέρωμα… Ήταν φανερό ότι ένα τόσο μακρύ όχημα, δυσκολευόταν στις στενές φουρκέτες του δρόμου…

Στα πίσω καθίσματα, ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος παρακολουθούσε παρέα με τη γραμματέα Σαμάνθα τις χθεσινές εξελίξεις στη Wall Street  Άλλωστε, με τη διαφορά ώρας, ήθελε αρκετές ώρες για να ανοίξουν πάλι τα αμερικάνικα χρηματιστήρια. Έριχνε που και που καμιά ματιά στην ομιλία του για το Συνέδριο για την ανάπτυξη των πετρελαϊκών κοιτασμάτων στην Ανταρκτική που θα γινόταν αύριο στο Ατλάντικ Σίτυ…

Ο οδηγός Ιγκόρ έδειχνε αγχωμένος: «Κύριε, τόσο αργά που πάμε, θα αργήσουμε να φτάσουμε στα Γιάννενα. Θα περιμένει και ο κακομοίρης ο Ντάνιελ στο αεροσκάφος σας… Δε θα έχει κοιμηθεί καθόλου, όλο το βράδυ, για να φέρει το λίαρ τζετ από την Αθήνα…»

Ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος καθησύχασε τον οδηγό του: «Μην ανησυχείς Ιγκόρ, ο Ντάνιελ είναι έμπειρος πιλότος. Έχουμε γυρίσει όλο τον κόσμο μαζί και είναι συνηθισμένος σε αυτά… Αύριο το πρωί θα είμαστε στο Ατλάντικ Σίτυ στην ώρα μας. Μην ξεχνάς και τη διαφορά ώρας παιδί μου…»

Ο Ιγκόρ όμως είχε διάθεση για κουβέντα: «Κύριε, καλά τα έλεγε ο Σύλλογος Παχτουριωτών για το άνοιγμα των στροφών στην Καπριάτσα. Που να περάσει η λιμουζίνα; Ο Καραγιώργος όμως έλεγε αυτά είναι έργα της Νομαρχίας… Αμάν πια… Ευτυχώς που έφυγε… Και μακάρι να έβαζε υποψηφιότητα ο Παντελής που έγραψε το dovroi.gr. Θα έφτιαχνε δρόμους, χάιγουέι… Ο Παντελής δεν μάσαγε από αυτά… Θα έκανε έργο στα χωριά…»

Ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος χαμογέλασε: «Αλήθεια, σκέφτεται να βάλει υποψηφιότητα; Συγκινητικό. Τον είχα γνωρίσει στο Συνέδριο των ανατολικών Βαλκανίων για τις προοπτικές οικονομικής σύνδεσης με την ευρωπαϊκή ένωση. Είχε κάνει εκπληκτική ομιλία..»

Ο Ιγκόρ κοίταξε με γουρλωμένα μάτια μέσα από τον καθρέφτη: «Ο Παντελής σε Συνέδριο των Βαλκανίων; Μάλλον κάποιο λάθος κάνετε κύριε… Για το μόνο Συνέδριο που ξέρω για τον Παντελή είναι αυτό της Ορεινής Πατρίδας που δεν πήγε και τώρα του τα χώνουνε στον Τρυποφράχτη, γι’ αυτά που έγραφε τότε στην εφημερίδα του…»

Ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος κοίταξε και αυτός με γουρλωμένα μάτια τον οδηγό του: «Για τον Πάντελιτς το Σέρβο οικονομολόγο δε μιλάς τόση ώρα παιδί μου;»

Ο Ιγκόρ χαμήλωσε τη φωνή: « Όχι κύριε, για τον Παντελή Τσάκαλο μιλάω..». Και η Σαμάνθα συμπλήρωσε, δείχνοντας τον Αετό μέσα από το φιμέ τζάμι της λιμουζίνας: «Αυτόν από τον Αετό… Τον πρόεδρο του Συλλόγου…»

Ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος έδειξε ξαφνιασμένος: «Δεν τον ξέρω τον κύριο Παντελή που λέτε… Μπορεί ο άνθρωπος να είναι κατάλληλος για υποψήφιος με σπουδές στις πολιτικές επιστήμες στο Γέιλ και στο Χάρβαρντ… Δεν τον έχω ακούσει πάντως εγώ και δεν τον έχω γνωρίσει…  Και τι είναι αυτά που λέτε για Συνέδριο με τον κύριο Παντελή;»

Η Σαμάνθα ρώτησε: «Το  Συνέδριο της Ορεινής Πατρίδα τότε στο Τιτάνια... Γι’ αυτό μιλάμε… Και εσείς δεν πήγατε…»

Ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος απάντησε υψώνοντας τη φωνή: «Σαμ παιδί μου εγώ πηγαίνω σε Συνέδρια μόνο ως ομιλητής και όχι ως θεατής. Το ξέρεις αυτό. Και αν ο κύριος Παντελής δεν πήγε και αυτός στο Συνέδριο που λέτε, μάλλον θα ήξερε τι έκανε… Δε μπορούν προσωπικότητες σαν εμένα και τον κύριο Παντελή να πηγαίνουν σε Συνέδρια επιπέδου Τιτάνια… Καλά έκανε λοιπόν και ο κύριος Παντελής. Εξ΄άλλου μπορεί να μίλαγε την ίδια περίοδο σε άλλο διεθνές και μεγάλο Συνέδριο. Πού το ξέρετε; Αναφορά θα έδινε ο κύριος Παντελής; Να άφηνε τον γάμο να πάει για πουρνάρια ο κύριος Παντελής; Τον συγχαίρω… Απορώ πώς δεν έτυχε να γνωριστούμε τόσο καιρό και πώς δε μου έχουν μιλήσει γι’ αυτόν οι φίλοι ο Μπάρακ, ο Σύλβιο, ο Νικολά, ο Βλαδίμηρος… Είμαστε και κοντοχωριανοί με τον κύριο Παντελή…»

Η Σαμάνθα, άρχισε να ψάχνει νευρικά τα χαρτιά της και ο Ιγκόρ έκλεινε γρήγορα το ηλεκτρικό τζάμι που χωρίζει τον οδηγό με το πίσω μέρος της λιμουζίνας… Αυτό που άκουσε τελευταίο ήταν η φωνή του καλοσυνάτου, καλοστεκούμενου και καλοντυμένου κυρίου να λέει στη γραμματέα του: «Σαμ, παιδί μου, μόλις γυρίσουμε από το Ατλάντικ Σίτυ, να ετοιμάσεις αμέσως συνάντηση με τον κύριο Παντελή στην έπαυλη. Θα έχουμε πολλά να πούμε…»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου