Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Ιστορίες του αεροπλάνου...

Το δορυφορικό τηλέφωνο του λιαρ τζετ χτύπησε την ώρα που ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος των νοτίων προαστίων του Παχτουρίου δειπνούσε, εν πτήσει κάπου πάνω από τον Ατλαντικό, επιστρέφοντας μέσα στη νύχτα στο Παχτούρι…

Από την άλλη άκρη ο μπάτλερ Ουέλλινγκτον, ζήτησε τον κύριό του από τη γραμματέα Σαμάνθα, που μόλις είχε ξαπλώσει, ταλαιπωρημένη από το τζετ λανγκ: «Κύριε, αύριο το πρωί θα έλθει ο κύριος Βάιος Τεντολούρης να ξεφορτώσει τα ξύλα για το τζάκι. Που να τα βάλουμε; Στο ανατολικό ή στο νότιο υπόστεγο;»

Ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος ήπιε μια γουλιά από το κόκκινο Chianti του και απάντησε: «Το θέμα Ουέλλινγκτον δεν είναι που θα βάλουμε τα ξύλα. Το θέμα είναι να είναι το σωστό ξύλο και όχι σαν το περσινό… Θα το ελέγξεις προσεκτικά παιδί μου;»

Ο Ουέλλινγκτον απάντησε με σιγουριά: «Θα είναι οξιά υψομέτρου μέχρι 960 μέτρα. Όχι έλατα και καστανιές… Ο κ. Τεντολούρης άλλωστε μου είπε ότι θα τα ελέγξει τα ξύλα και ο κ. Πάρεδρος, που είναι του δασαρχείου…»

Ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος αναστέναξε: «Σωθήκαμε αν θα τα δει αυτός, τα ξύλα… Αλμυρίκια από τη Νάξο θα μας φέρουν και ο Πάρεδρος θα μας πει ότι είναι γρεβενιώτικες οξιές…», αλλά η φωνή του χάθηκε από το παράσιτο της δορυφορικής σύνδεσης…

«Δε σας άκουσα κύριε…», είπε ο Ουέλλινγκτον. «Θέλετε κάτι να πω στον κ. Πάρεδρο;»

«Όχι παιδί μου… Θεός φυλάξει… Αλήθεια έμαθα κατεβαίνει και αυτός υποψήφιος στις εκλογές;», βαριαναστέναξε ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος…

«Έτσι ακούσαμε κύριε… Σαν τους άλλους του συμβουλίου… Και μάλιστα μάθαμε ότι έχουν κάνει και συμφωνίες μεταξύ τους ποιος θα ψηφίσει ποιον στην περιφέρεια, στο δήμο και στα τοπικά συμβούλια για να βγουν όλοι... Μεγάλα μαγειρέματα που λέει και ο Φρανσουά…», απάντησε ο Ουέλλινγκτον…

«Ποιοι έχουν κάνει συμφωνίες και με ποιους παιδί μου;», ρώτησε ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος. «Έχει πολύ παράσιτο η γραμμή και δε σε ακούω…»

«Αυτοί του πρώην συμβουλίου της Νεράιδας…», είπε ο Ουέλινγκτον. «Έχουν κανονίσει να πουν στον κόσμο ποιόν να ψηφίσει για την περιφέρεια και να πάρουν μετά αυτοί τους ψήφους για το δήμο και τα τοπικά συμβούλια για να είναι ευχαριστημένοι όλοι… Είχαμε πάει χτες στο Θανάση στην πλατεία παρέα με το Φρανσουά και μας τα λέγανε… Εμείς πάντως κύριε θα τους μαυρίσουμε όλους, αυτό λέγαμε μετά με το Φρανσουά.»

Ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος αναστέναξε: «Ο Θεός να βάλει το χέρι του παιδιά μου… Φανταστείτε πόσο μυστικές είναι οι συμφωνίες που κάνουν, που τα συζητάτε στην πλατεία… Προσέξτε μην πέσετε σε καμιά παγίδα παιδιά μου με αυτούς τους ερασιτέχνες».  «Τέλος πάντων, να βάλετε τα ξύλα στο νότιο υπόστεγο», είπε και έκλεισε το τηλέφωνο…

Ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος σηκώθηκε στο διάδρομο του λιαρ τζετ και πλησίασε στο κόπκιτ του αεροσκάφους. Εκεί ο πιλότος Ντάνιελ ξεκουραζόταν έχοντας αφήσει το αεροπλάνο στον αυτόματο και απολάμβανε σε χαμηλή ένταση τα τραγούδια του Φρανκ Σινάτρα…

«Ντάνιελ παιδί μου, τι βλέπεις;», ρώτησε ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος;

Ο πιλότος ανασηκώθηκε στο κάθισμα απορημένος: «Τι να βλέπω κύριε; Πετάμε πάνω από τον Ατλαντικό. Σκοτάδι και πάλι σκοτάδι. Σε λίγο θα δούμε τις Γαλλικές ακτές. Εσείς βλέπετε κάτι που δε βλέπω εγώ;»

Ο καλοσυνάτος, καλοστεκούμενος και καλοντυμένος κύριος αναστέναξε: «Σκοτάδι και πάλι σκοτάδι Ντάνιελ… Σε λίγο θα δούμε το νέο Δήμο Πύλης…»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου